تقدم غیبت بر ظهور، تقدمی ربانی است و از همین رو فقه غیبت، مقدمه فقه ظهور است. منظور از تقدم ربانی، این است که چنین تقدمی، اظهار اسم " رب" الهی در جریان ظهور و غیبت است و از ربوبیت الهی سرچشمه می گیرد. اقتضای ربوبیت خداوند متعال در جریان حوادث عالم و تکامل تاریخی بشر به سمت عبودیت، چنین تقدمی بوده است که اصل این تقدم نسبت به وضعیت نقیض آن (تقدم ظهور بر غیبت) رحمت الهی است، زیرا سلب نعمت بعد از اعطای آن ناشی از غضب است، اما اعطای نعمت بعد از فقدان آن، رحمت الهی را رقم خواهد زد.