اخلاص اجتماعی

  شرکی که از عدم اقامه دین حاصل می شود، در عرصه عمل و جامعه سازی یکی از انواع شرک خفی عملی است، چرا که دین حق، در هر عرصه ای که حضور نداشته باشد، آن حوزه حیات اجتماعی خالی نمی ماند و روش های ادیان باطل و تمدن ظلمت و رسوم شیطان، آن خلا را به نفع خویش پر می کند و تدین عملی به رسوم باطل در عرصه حیات اجتماعی، شرک است. جامعه ای که به سمت اقامه دین در همه حوزه های حیات خویش حرکت می کند، رو به نور توحید دارد و هر اندازه از چنین حرکتی بگذرد، شرک رنگ می بازد و نور توحید پرجلوه تر می شود تا به آن جایی که به اخلاص در حیات اجتماعی می رسد که همان اقامه همه جانبه دین است.